Hüsrandan Hüsran Şiiri - Zeki Günay

Hayrı unutan Ey insan, şükrü ne bilsin,
Müslümanlık bu mu? Kardeş kardeşi silsin.
Bırak be Ey dünya dönme artık yorgunum,
Müslüman ölür, insan disko bar gezinsin.

On üç yaş kız sevgili arar, beden zina,
Ey Rabbim söyle? bu nasıl bir ana baba.
Herkes ölüm yokmuş gibi yaşıyor dünya,
Asra yemin olsun, İnsan hüsrandan hüsran.

Din yok imanın yok, insan nefsin kapkara,
Cennet varken cehennemde bedenler yara.
Hakk insanı yarattıda, insanlar azdı,
Cehenneme girmeden, sen Allah'ı ara.

Dünya yüzde yetmiş, ayak boşa yürüyor,
Rahman Rahim Allah, her kulunu görüyor.
Yol yürüyen insanların, kalpleri kara,
Her kulun akibetini, Allah biliyor.

Kul Zeki boş ver, Allah insana der nankör,
Rabbe nankör kullar, kula nankörden nankör.
İnsanın kalbi yalanla beslenip doymuş,
Ey kalp tüm kulaklar sağır, gözlerde mi? kör.

ŞAİR YAZAR= ZEKİ GÜNAY