Savruluyor gönül aşkın harında,
Sevene ahu zar çektiren böcek…
Kavruluyor bülbül ilkbaharında,
Ateş tarlasında sektiren köçek…
Sundu yüreğini gonca çağında,
Yundu sevdasını düşler bağında,
Dondu ihanetin kirli yağında,
Sevgiden nasipsiz soldurdu çiçek…
Süsledin yalanı çaldın yaldızı,
Hüsran deryasına saldın yıldızı,
Riyakâr sahtekâr gönül hırsızı,
Yüzünü kösele gösterdi mercek…
Perişan hallerde ettin bin pişman,
Küsmüş bu dünyaya aynaya düşman,
Bunun için miydi peşinde koşman,
Aşka ihanete bulunmaz ölçek…
Cantekin der; yâre tuzak kurulmaz,
Sevdanın döşüne hançer vurulmaz,
Öfkenin önünde artık durulmaz,
Gönülden sevmektir sevdada gerçek…
Kayıt Tarihi : 2.12.2010 22:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!