Bilmezler seni nasıl aradığımı
O yitik hasretelerin içinde,
Kimsesiz çöllerde viran ve tek başımayken
Haramiler hep korkutur beni bu çöllerde,
Anlamazlar derdimi,
İpek yüklü kervanlarım var benim
Bilmezler ne cefadır, düşünmezler ne korkudur
Helak olmuş kervan benimdir hep
Şimdi içimde kalan hasrette benim işte
Artık bahenem kalmadı seni ararken,
Kitapların nuru içindeyim
Sorma halimi hala korkunun pençesindeyim,
Seni bulamamış olmanın buruklukğu var bende, Aradığım senmisin yoksa geçmişimi bilmiyorum
Yinede yollardayım kim bilir, ne zaman ve nerde
Oysa bir bir ben bilirim seni nasıl sevdiğimi,
Sadece ben.
Kayıt Tarihi : 5.9.2021 11:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şahin Turgut](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/09/05/husran-cagi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!