Hüsran Şiiri - Seyit Burhaneddin Kekeç

Bir yalanmış yaşadıklarım,
Bir masalmış aşklarım,
Sevildiğimi sandığım anda,
Bir depremle yıkılan zavallı tafralarım,
Yazıklar olsunki seni sevmişim,
Lanet olsunki sana gönül vermişim,
Sensiz geçen her anıma kahretmişim,
Yine lanet olsunki ey vefasız,
Sensiz hayatı yok bilmişim,
Ha sensizlik, ha ölüm,
Her ikiside beni hayattan çalan şeyler,
Kahretsin anlamıyor musun hala?
Ben beni senle bilmişim,
Sensiz bir dünya hiç düşünmemişim,
Ama artık YETER!
Çok kırıldım, ama çok kızdım sana,
Ben seni ölesiye seveceğim,
Her gün hasretinle ölüp ölüp dirileceğim,
Ve sen başka kollarda gezeceksin ha,
Yok öyle yağma,
Vururum ulan,
Allah’ıma yemin olsun vururum seni,
Her gün bin kez vurulmaktansa,
Seni bir kez vurur,
Başım dik, sol yanımda bir yangınla,
Yürür geçerim cesedinin üzerinden,
Ama vurduğum sen değil yine ben olurum,
Anlasana zalim, ulan alçak,
Hiçbir şey söylemeye gerek yok,
Sen beni sevsende, sevmesende,
Ben seni sevdim,
Ve ne yazık ki hala da seviyorum,
İşte hakikat,
İşte acı gerçek…