Daha sonbahar bile değilken,
Işıl ışıl bir yaz gününde,
O yapraklarına kadar döker kendini..
Bir gün boşaltır orta yere sereserpe,
Ruhunu kemirenleri..
O zaman görürsün,
Durgun suyun altında ki,
Balçık kaplı, bulanık sazlıkları..
Oyunun sonudur bu, perde kapanır,
Aniden..
Gözlerinin mavisi, griye döner,
Yavaştan..
Kayıt Tarihi : 21.1.2007 20:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
