Hüsran Şiiri - Mehmet Peker

Yirmi yedi ağustos doksan beş
Saat akşamın sekiz buçuğu
Yine hüsran
Yine gam...
Duygular hallaç pamuğu
Aşkım intikam
Ne var yaşanacak?
Ne var beklenecek?
Bir girdap ki hayat beni de boğacak

Bıktım düşmekten ben bu girdaba
Bilmem kurtuluşum yok mu acaba?

Bazen her şeyi unuturum,
Reddederim,
Rahatlarım.
Bazen problemlerin içine atlarım

Çalışmak, kazanmak zevk verir bazen
Ölüm haberi gelir bir garip dostumun
Yıkılır tepeme gök kubbe o an...
Ve her şey boş olur, yok olur, yıkılır
Özene bezene kurduğum hayallerim
Avuçlarıma dökülür

O an içimden bir ses ölümü çağırır
Vasiyetimi yazarım;
Önce borçlarım ödensin diye
Mezarımda yasin okunmasın, lüks olur
Bir fatiha, üç ihlas
Ve kısa bir dua
Hepsi bu!
Kimse peşimden ağlamasın...

27. 08. 1995 - Kızılcahamam