Hüsran Şiiri - Banu Karataş

Böyle sahile gidip avazım çıktığı kadar bağırmak istiyorum yoruldum artık diye
İçimde fırtınalar koparken güçlü görünmeye çalışmaktan, sakin kalmaktan , gözyaşlarımı gizlemekten yoruldum
Pollysnna gibi geziyorum ortalıkta
Şu yüreğime kaç hançer daha saplanacak bilmiyorum, bildiğin paramparça…
Darmadumanım anlayacağın
Saçlarım bembeyaz oldu düşünmekten
Aynada kendime baktıkça daha çok çöküyorum.
İsyan etmiyorum.
Ama hak etmiyorum böylesini
Ben bu hayatı kabul etmek istemiyorum bilmiyorum.
Şöyle sırtımı güvenle dayayıp da oh be diyebileceğim bi dağ bulamadım kendime.
Hep acılarla sürüklenen yollar düştü payıma
Seçimler…
Hatalar…
Ne dersen de…