16/04/2002 Ordu/Ünye
Aydınlıktan nefret eden bir göz bebeği taşıyorum
Gözümün içindeki puslu karanlıkta çocukluklarımız koşuşturuyor
Bahçelerden devşirme sisli ve sarp bir arazide
Senin ve benim içimdeki biten aşk cümbüşümü onlar yaşıyor
Göz kapaklarım önümdeki hüsranı sonlandıramıyor
Cenazeler dolusu insanlar heybesinde taşıdıklarını havaya savuruyor
Kendi ölülerini defneden bu insanlar bizim için çiçekler saçıyor
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta