Her akşam kalemi,kağıdı alıp elimize,
Özlem dolu şiirler yazdıkta ne oldu?,
Kulak verip asi gönlümüze,
Aklımızı susturup kızdıkta ne oldu?.
...
Gözlerimizi bağladı sevdâ yosunu,
Yaşadık hüzünlerin en koyusunu,
Mutluluğu bulmak için aşk kuyusunu,
Tırnaklarımızla kazdıkta ne oldu?
...
Mücevherler arasından onu seçerek,
Aklımıza geldikçe kendimizden geçerek,
Aşk bâdesini yudum yudum içerek,
Her akşam hayaliyle sızdıkta ne oldu?
...
Aradık kokusunu en tatlı güllerde,
Türkü oldu sazda ki tellerde,
Uğruna bir mecnun gibi çöllerde,
Avare avare tozdukta ne oldu?
...
Yoluna ömrümüzü sererek,
Bir gülüşü için can vererek,
Aynada bile onun aksini görerek,
Bir güzelle kafayı bozdukta ne oldu?
Kayıt Tarihi : 19.3.2023 11:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zinnur Aldaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/03/19/husran-149.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!