Hüsran Şiiri - Bekir Dalkıç

Yıkılan binaların zemîni hep dükkan.
Hep kazanmak üzerine yapılan inşaat.
Çürük bir faydır aslında kırılan.
Sarsılınca ekonomin yerin altından.
Koca koca apartmanlar yerle yeksan.
Ne kadar değersizdir insan.

Yaşanan önce şaşkınlık, duygusal bir taşkınlık, hüsran.
Sorsan herkes pişman.
Kalkınca enkaz, rahatlar hünkar.
Sonra unutulur gider bugün anlaşılan.
Yarın yine her yer sakın, her yer de hain.
Herkes düşman.
Bu mudur toplum?