Hüsran Şiiri - Necati Nevrul

Yine akşam oldu hüzün çöktü ıçime
Yaşarsam yine sabah olacak gün doğacak
Hep aynı yaşam aynı işler sabah kalk kahvaltı
Kahve çay gitara sonra çarşı alışveriş
Unutma ekmek al sigara al sonra yine ev

Eve gelirsin bir kahve bir sigara ömür bitiyor işte
Iki lakırdı edersin evde kim varsa iş ugrasirsn yapayım
bir iki saat dersin
Devir daimdir her iş dünyada devri alem gibi
Düşünürsün hep onu gözünden bile kıskanırsın
Sevdiğin üzülmesin diye sıkılmasın diye Kendini yer bitirirsin
Ama hüsran olunca değmezmiş dersin hayata küsersin
Sevdiğin kişiler hüsran eder terk ederse seni
Bakmazlarsa yüzüne yanar için dışın

Oturursun kaleme dökersin derdin kederini sevdiğini
Yapacak bir şey kalmamıştır perisanliga mahkum edelmiscesine
Bağlan çok kötü hayatın olur zindan
Başka sevilecek yokmuşcasına senin için olur dünya
Yaşamında olmuşumdur bundan sorsa perisan