Hüsran (Hüsra:nı)
İçimde bahardan kalan bütün yeşillikler kurumadan öldü
İlk gün ne cennetler kurup seninle donatmıştım bunu
Şimdi ne yana baksam zehir - zemberek buruk bir acı
İçimdeki kopan amansız kıyameti bir bilsen ah..
Nice fırtınalar arasında bir o yana bir bu yana savruldugunu görebilsen
Kimbilir kaç kişi senin zarif hallerini sevdi
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Devamını Oku
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta