Hüsnünün aksin ruh-ı dilberde peydâ eyledin
Çeşm-i âşıkdan dönüp anı temâşâ eyledin
Gerçi kim ma’şûksın âşık libâsın örtünüp
Cilve-i hüsnün girü kendün temâşâ eyledin
Bir avuç hâke bırakdun câm-ı ışkun cür’asın
Âkıl ü dânâları mecnûn u şeydâ eyledin
Rû-yı zîbâ üzre zülfünden selâsil bağlayıp
Gönlümü serbeste-i zecîr ile sevdâ eyledin
Âb ü gilde gösterüp envâr-ı hüsnünden nişân
Anun ile dîde-i aklı mücellâ eyledin
Bâr-ı ışkun kim tahammül eylemez arz u semâ
Nâtüvân gönlüm acebdür ana me’vâ eyledin
Rûşenî benden niçün baktıkça rûşen olmasın
Hüsnünün aksin ruh-ı dilberde peydâ eyledin
Kayıt Tarihi : 18.5.2016 16:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!