Onur savaşı veren güçlü yüreğimiz,
''pısırık'' kelimesiyle lanse edildi.
Geçmişin buğusunu taşıyan hüzünlü gözlerimiz,
Sarp kayalarda huzur aradı.
Kimsenin ulaşamayacağı, kimsenin dokunamayacağı...
Hiç pısırık olmadık aslında,
Vurgun yedi bedenimiz, tutsak kaldı yüreğimiz.
Gönül süzgecinden geçti akla düşenler,
Büyüdükçe büyüdü içimizde boşluk.
Anlaşılmamanın hüznü incitse de ruhumuzu,
Kırmadık dostumuzu.
Hüsnü zan ettik, hoşgörüyle karşıladık.
Yüce yaradana havale ederken bile uğradığımız haksızlıkları,
Kırılgan yüreğimiz, sevgisizlik barındırmadı.
26 Aralık 2014
Halide KöksalKayıt Tarihi : 14.3.2018 01:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halide Köksal](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/03/14/husnu-zan-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!