Hani pencerene bir saksı koyacaktın,
Her gün sevgimiz için sulayacaktın.
Göremediğin gün beni!
Pencere önünde sabahlayacaktın.
Kapınızın her çaldığında,
Senin elin olacaktı tokmağında.
Göremediğimde beni karşında,
Yığılıp kalacaktın oracıkta.
Bana dair her şey heyecan verecekti,
Gölgem dahi geçse titretecekti.
Yazık, yalanmış anladım ki
Hepsi bir hüsnü kuruntuymuş benimki.
(Andırın 23.03.2000)
Zafer GökKayıt Tarihi : 16.12.2005 12:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zafer Gök](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/12/16/husnu-kuruntu.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)