(Sevgili Karıma)
Biliyorum,
Bir gün
Sen de öleceksin
Ben de.
Çok zor,
O kadar zor ki,
İnsan dediğin evrenin düşünen cinsi
Dünya’yı hafızalarda başlatan
Hatta yaşatan
Ve bitirecek iblis.
“Bir tutunabilseydim sana
Beraber sallanırdık kayık salıncakta
Beraber dalardık hayallere an be an
Beraber tutar beraber çıkartırdık balıkları oltadan
Beraber geçerdi günlerimiz
Boğulmazdım bir kaşık suda,
UMUT soyguncusu
Piyango biletisin benim için
Önce alıp umutlanıyorum
Çekiliş günü geliyor heyecanlanıyor
Umutlar kuruyorum sade ve sıcak
Sabah
Saat altı
Uykumun en tatlı anı
Ne fark eder ki beşi onu üçü
Uyandırma servisi misin be mübarek
Şimdi ne gerek
Dostun dosta bıraktığı,
Sevgidir, tecrübelerdir,
Yaşanan anılardır,
Bir zenginliktir esasında fark edilmeyen
Değeri bilinmeyen bir hazine,
İhtiyaç duydukça açılan bir sözlük gibi
İlk deneyimler
Küçük bir fidandı sera da
Daha küçücük bir yaşam
Derken bir kol kavradı gövdesinden
Kaldırdığı gibi vurdu yere
Artık asırlık efsane bu çınar
Hatırladı gençliğindeki yılları
Şöyle bir gülüp geçti
Ne çabukta geçmişti yıllar
Dallarında yapraklar
Her bahar doğacak
Devam yazmaya, devam etmelisin
pınarlardan,derelerden,
Çağlarken gönül selin
Devam etmelisin yazmaya
Devam etmeliler,
Etmeli.
Gece karşımda evler,
Yine Sitedeyim
Evimde yani karşımda da güzeller
Cins-i latifler değil elbet
Elbette yani karşımda yeşil doğa,ağaçlar ve güller.
Komşum Salih Ulu bahçesini düzenledi, Ağaca yeşile verdiği önemden belli Yani O da bıkmış betondan, griden ve grideki tonlardan,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!