yaşlılığı yaşıyordu
sessiz sakin dünyasında
geceleri fasıl dinlerdi
mutlu gibiydi hep Hüsnü amca
yıllar olmuştu eşini kaybedeli
evlenmemişti ondan sonra bir daha
hayatta tek tabanca kalmıştı
yinede şikayet etmezdi hiç Hüsnü amca
fakat bazen sorgulardı yılları
maziden gelen hatıralar gözünde canlanınca
o yaşlı adam gençleşir,o bedene yerleşir
yeniden yaşardı o günleri Hüsnü amca
birkaç kadeh rakısı vardı her akşam
hayatın züppeliklerini unuturdu tadını alınca
sanki karşısında sevgili eşi otururmuş gibi gelirdi
içi içine sığmazdı,sevinirdi Hüsnü amca
gecenin ilerleyen saatlerini
paylaşırdı bu iki kişilik yalnızlığıyla
bazen iki kelimede laf söyler
iç be hatun bir kadehte senderdi Hüsnü amca
olmayan hatun içemezdi ki,
yıkılırdı karşıdan bir hareket olmayınca
dediğine diyeceğine bin pişman olur
gerçeklerle yüzleşirdi Hüsnü amca
bu gibi durumlarda keyfi kaçar
masasını öylece bırakıp kaçardı yatak odasına
yatağına uzanır,gözlerini kapar
usulca gözyaşları dökerdi Hüsnü amca
böyle hüzünlü bir gecede uykuyla sonuçlanır
kuşlar gibi dalar giderdi rüyaların dünyasına
şayet düşler aleminde rastlarsa kaybettiği eşine
yanağına hasretle öpücükler kondururdu Hüsnü amca
yine bu hüzünlü gecelerin birindeydi
dalıp gitmişti uykuların o renkli ama garip dünyasına
ve sevgili eşi ağlamasına dayanamadı,onuda bulunduğu yere götürdü
mutluydu şimdi,bir daha asla gözyaşı dökmeyecekti Hüsnü amca...
28.Haziran.2011.
Ali Efeoğlu
Kayıt Tarihi : 7.7.2011 14:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!