Hüsn-ü Aslı Şiiri - Arda Yiğit

Bir güzellik sanki İstanbul'a beste,
Salınarak yürür aheste aheste.

Nuru almış gökkubbede ki her renkten;
Başım döner sarhoş misali, ahenkten!

Öyle bir endam, sevda bana zor gelir.
Gördükçe nuru, âlem bana dar gelir.

Teni beyaz, saçı kara, gözleri kor;
Karşısında, sevdayı bir de bana sor!

Sevdalar ki bu güzelliğin kendisi,
Gönül kul olur, o, gönlün efendisi.

Ruhu viran eyler güzelde ki didâr,
Aranırım senelerce diyâr diyâr...

Yıldızlar bir bir ihtişamıyla söner;
Hüsn ile gün doğmaz, zaman terse döner!