Veda sözlerin giyotin ağzı gibiydi. Son bakışınla sağır, dilsiz, aşksız, kitapsız bıraktın.
-Kesildim; ama aşk aktı. Ben meğer aşkımızın İsmail’iymişim.Aşkımıza kurban edildiğini düşünmüşüm. Meğer İsmailiyimiş düşlerim.
-Yol boyu bin bir yol döşeniyor düşlerime.
Konuşma , yazma, beni özleme deme.
Her duyum haykırıyorken, gözlerimin feri sönmüşken. Beni sönmüş volkan kılamazsın.
Aşkım y’anar/dağ.
Gözlerin gözlerime değince
Felaketim olurdu, ağlardım
Beni sevmiyordun, bilirdim
Bir sevdiğin vardı, duyardım
Çöp gibi bir oğlan, ipince
Hayırsızın biriydi fikrimce
Devamını Oku
Felaketim olurdu, ağlardım
Beni sevmiyordun, bilirdim
Bir sevdiğin vardı, duyardım
Çöp gibi bir oğlan, ipince
Hayırsızın biriydi fikrimce
