Veda sözlerin giyotin ağzı gibiydi. Son bakışınla sağır, dilsiz, aşksız, kitapsız bıraktın.
-Kesildim; ama aşk aktı. Ben meğer aşkımızın İsmail’iymişim.Aşkımıza kurban edildiğini düşünmüşüm. Meğer İsmailiyimiş düşlerim.
-Yol boyu bin bir yol döşeniyor düşlerime.
Konuşma , yazma, beni özleme deme.
Her duyum haykırıyorken, gözlerimin feri sönmüşken. Beni sönmüş volkan kılamazsın.
Aşkım y’anar/dağ.
Ağa Camii;
Havsalam almıyordu bu hazin hali önce
Ah, ey zavallı cami, seni böyle görünce
Dertli bir çocuk gibi imanıma bağlandım;
Allahımın ismini daha çok candan andım.
Ne kadar yabancısın böyle sokaklarda sen!
Devamını Oku
Havsalam almıyordu bu hazin hali önce
Ah, ey zavallı cami, seni böyle görünce
Dertli bir çocuk gibi imanıma bağlandım;
Allahımın ismini daha çok candan andım.
Ne kadar yabancısın böyle sokaklarda sen!
