HÜSEYNİ MAKAMI
Yağmurlu Bir İstanbul gecesi
Belli değildi bulutların rengi
Sokaklar ıslak insanlar telaşlı
Hiç telaşım yok ki; deli deli çarpma
Daha sabaha çok var
Dur, kokla İstanbul’u sevgili niyetine, diye tembihledim yüreğimi
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
her şiir her şarkı içimizdeki koridorda yankı yapıyor... o karanlıklarda yeniden diriliyor anılar... çiziliyor ömrümüz... kabukları kalkıyor yaraların...
şehirler değişiyor ama yağmur aynı yağmur... şarkılar aynı şarkı... ve iri kıyım gözyaşları gece gündüz nöbette...
hüznüne sarıldım şiirin dostum...
daim sevgimle..
Aşık gibi Uşşâk,yürek yangınıyla Hüseynî dolaşırken İstanbulu,kaldırımlar nağmeler ve duygular Hüzzâm'da karar kılmış.
Duygulu şiirinizi yürekten alkışlıyorum.
Selam ve saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta