Huseyn Rauf Şiirleri - Şair Huseyn Rauf

Çok uzaklarda bir bahçe var adına 'adn' denilen,,
Altından ırmaklar akan şiir tadında...
Umudumda yaşattığım gizemli melek..
Yalnız değilsin sen ve olmayacaksın da,,,
En güzel çiçeklerimle bekleyeceğim seni cennetimizde.
Gözümde nurun,dilimde adın hiç eksilmeyecek gönüllerde,,,

Sevgilinin vazgeçemediği çiçek oldu hep kaktüs
Sebebi her mevsim açan bir çiçeği olduğu,,
Ey sevgili,
Bilmez misin ki bülbülün sevdasını
Açmasa da yediverenler gibi her daim
Gül kokusuna hasrettir derin ve kırmızı...

Sevginin gücüne inananlar için vazgeçilmezdir duygularda yaşam sürmek
Varlığın manasının farkında olmak ve beklemek sevgiliyi
Paylaşmanın sevinci arttıracağını bilir her daim ve huzur doludur
gülümseyişi...
Bir gönülde can bulmaktan başka bir isteği de yoktur ayrıca...
Küçük şeylerle mutlu olmasını bilir

İki cihan arasında kalan bir adam
Doğru ve yanlış,iyi ve kötü,güzel ve çirkin kadar farklı iki dünya..
Bir sahibi,kollayanı var elbet
Bu kadar zayıf olmasa...

Karar vermek bu kadar zor olmamalı

Çoktan gelmez miydim sanıyorsun çoktan..
Diyarına adım atmaya hasretken bu denli
Bu kadar gizemli ve eşsiz olmasaydı yüreğin
Tutsağında kalıp bir kelebek gibi
Kır çiçeklerini görüpte konmaz mıydım her birine Sevgili
Zaten hep görür sizin bahçede ki ıhlamur ağacı siyahımı

Benim yıldızım sensin..
Zühreyi bile sönük bırakan
Bazen kutup yıldızı olursun yolumu bulduran
Bazen de venüs bütün gizemiyle...
Gönül sultanım hepsi bir yana
Sen benim güneşimsin kainatı ışıtan...

Dikenin de bir gülü olduğu için şükreden yüreğe;
Dünyalar güzeli yüreğin sahibinin gözlerine..
Çoğu insan bilmez yağmurun niye geldiğini sinelere
Şefkat yayan sevgin,rahmet yağdıran kalbin ne güzel...
Himayesiz kalmayacaksın üzülme
Biri koşacak gönül diyarına,,

Yürek,
Gönlün latifliğinde bir dilek ağacı.
Mirac,
Sevgiliye giden bir merdiven.
Durak,
Sidretu'l Münteha'nın gölgesi.