Hüseyinler! ! ! Şiiri - Enes Ateş

Küçükken bir kız sevmiştim
O da beni seviyormuş meğer
bunu, sevdiğimi söylediğimde öğrendim!

Hayat, ikimizin oyuncağı olmuştu
Birlikte oynuyorduk evciliği
Aşk gitti, evcilik bitti sonunda
Beni ondan ayıran, Hüseyin olmuştu..

Sonra bir kız daha sevdim uzunca
O da beni seviyormuş meğer,
Bunu, dost olduğumuzda öğrendim.

Yüzünde çil taneleri vardı çokca
Kısaydı, sessizdi ama tatlıydı.
Bir sene devirdim onunla koskoca
Sonra bir gün ayrılmak istediğini söyledi
Benim gibi birini ne yapsındı, haklıydı.
İşin garip yanı ruhumu dondurmuştu
Beni ondan ayıran Hüseyin olmuştu.

Hüseyinler ayrıydı sevdalılarımın ama,
Neticeleri aynıydı, kapandım dünyama....