Adı mutluluk soyadını henüz koyamadım.
Geçmişi düşündüm, geleceğe varamadım.
Kalbim titriyordu, ona soru soramadım.
Resmine bakarken, gözlerine doyamadım.
Sahipsiz susamış ölü bir insan,
Atar kendini yerlere, bırakırsan
Seni benden bir gün alırsan,
Kalbim yalan söylemez sanırsam.
Aşığınım yine, gece kelimeler suskun,
Bu kadar sevmezdim olsaydı soygun.
Adımı sorma, biliyorsun ben Mecnun,
Duysaydı beni, ağlardı bütün Samsun.
Senden ibaretti bence, artık bu yaşam.
Sabahlar seninle kazanıyor, güzel bir anlam.
Kalbin o kadar temiz ve o kadar saydam,
Sanırım seni sevmemek, bana bir haram.
Bugün onu yarın başkasını seveceksin.
Bana birgün bile şans vermeyeceksin.
Hayatımdan vazgeçip, gidersem eğer,
Arkadaş demekten vazgeçecek misin?
Gel artık yeter, bu kalbi lütfen üzme,
Onlar çok dövdü, sende at bir tekme.
Seni severken, aklıma takılır iki kelime,
Ben gizli severim, yeter ki sen üzülme.
Bu acıyla yaşamak, ölümden beter.
Beni sana kavuşturamayan, bir kader,
Bana en fazla verdiği duygudur keder.
Ben seni, yıldızlarda tek bir ayı seyreder.
Alışık değil sevmelere, kalp henüz çırak,
Seninkisi, beni biraz bile sevmekten ırak.
Günlük işlerimden birisi, yatağımda ağlamak,
Göz göze geldik ama, bugünde sevmedin bak.
Bir gün doğdun gözlerime beni seni sardın.
Senin o güzel sesinde sevgi telin çok kalın,
Kararan dünyada anlamı sendin hayatın.
Ve şunu sakın unutma, seviyorum seni kadın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!