“gül yüzlüme”
Ben bir güle yanmışım
Denizler kabarır yüreğimde
Yağmurlar ıslatmaz beni
Sevdanın göz bebeğinde
Geçtiği yollara hep türkü serdim
Söyle be Kardelen deli miyim ben
Ona râm olalı bitmedi derdim
Çorak toprakların yeli miyim ben
? ? ?
Şiirler topladım boş sokaklarda
Çaldı yüreğimi nurlu gözlerin
Gözbebeğim senin yoluna düştü.
Umutlar beynimde hep çiçek çiçek
Gönül bir dikenin gülüne düştü.
***
Yol oldum yollara, gelesin diye
Papatya kokulum tarifin çok zor
Şimdi bu yüreğim neylesin gülüm.
Gözlerin akdeniz Nefesin bir kor
Sor âşıklarada söylesin gülüm.
***
Sarılsam sımsıkı değsem boynuna
Bağrım hasretine,yokluğa gebe
Korkarım yakında deli doğurur.
Üşüyen duvarlar vurur yüzüme
Ağlarsa gözlerim seli doğurur.
***
Buz gibi yatağım sarar koluna
Bir Eylül akşamıydı
Sana geldiğimde
İstanbul mu soğuktu
Sen mi
Eylül mü...
Tedirgindin
Her gidenin ardından
Hem el salladım hem ağladım.
Anam gitti Babam gitti Ogul gitti
Ağladım
Bir sana ağlamadım bilir misin
Vakit bulamadım ağlamaya...
Hüzmeli bakışlarında kaybettim izimi
Gölgem kurşun yalnızlığında
Gamzene düştüm tut ellerimden
Ceylan bakışlarını yazdım ruhuma
Uçurtmalar yaptım Gülistan gülüşlerinden
Saçların kuşatır sınırlarımı
CENNET YÜREKLİM
Ay bakışlım
Gözlerin ruhumu aydınlatır
Yakamozlar titreşir göz bebeklerinde.
Esrik yaralarım şifa bekler
Bir Eylül akşamıydı
Sana geldiğimde
İstanbul mu soğuktu
Sen mi
Eylül mü...
Tedirgindin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!