Şair Hüseyin Yahya Toy 1998 doğumlu olup Anadolu Sağlık lisesinde eğitim görmekte hemde edebiyata olan aşkını sürdürmektedir bunun için elinden gelen şiirleri yazmakta tarihini araştırmakta ve eğitimine devam etmektedir şair İstanbul'da yaşamaktadır.
Kızılaya verelim kan.
Hemen kurtulsun birkaç can.
Yardımcı olmalı insan.
Kızılaya Kızılaya.
Sel depremde yanımızda.
Yaralı kar düşüyordu sevdana
Kasım soğuklarını taşıyordu kelebek
Resmin yapılıyordu en özel tepelere
Ve İstanbul senin de ayak izlerini sarmalıyordu
Karantina altında sevda sokağım
Aşk'ın maviliğine geldim,
Senin olmaya geldim,
Bir de aşk-ı Mevla'ya,
Selam demeye geldim.
Anladım artık sevgiyi,
Ağlıyorum artık için için,
Gözyaşlarım yüreğime damlıyor,
Her damlada sen oluyor,
Usulca yüreğine akıyorum.
Kırılmış bir dal gibi,
Tek tek içime gömdüm hüzünleri,
Ne olur bir gün beni de bulsun aşk,
Aşk,meltem rüzgarına sarılarak,
Beni yalnız bırak.
Sevgimi güllere serptim,
Oturuyorum kız kulesinde,
Seyrediyorum aşıkları,
Gemiler geçiyor martı eşliğinde,
Yine vuruyor beni canımdan öte.
Kaç ay kaç sene aradım aşkı,
Gecenin karanlığında gidiyorum, yalnızlığa,
Tek başıma ürkek titrek,
Gecenin rengini almış yalnızlığım,
Seni gönülden terk ederek.
Bıraktım bütün hayalleri geride,
Zifiri karanlıktaki bakışındı
Suya yansıyan dolunayın gölgesi
Sonbaharın özlemiydi hasretin
Ve ben yine seni beklerdim
Menekşeler ağlardı utancından
Kederdendir bu düştüğüm acziyet
Gel de bitsin bu eziyet tabibim
İçten içe yıkılmasın kaleler
Gel de bitir bu kasveti tabibim
Kaderdendir gecelere sızan yar
Ey yakamoz sen misin benim için ağlayan
Kendi içine ağla kendi haline de yan
Martılar çığlık çığlık yağ'a değer kanadı
Petrol atıklarıyla yara aldı kanadı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!