Hüseyin Uzel Şiirleri - Şair Hüseyin Uzel

Adana terminalinde yıllar sonra
Eski bir şarkının elini tuttu dakikalar
Sen kaldırımlarda yürürken
Ömrümden mevsimler yürürdü
Toprak, yürürdü başağa
Islanınca gözlerin,

O topraklarda Monaliza
Diyemem ki yetim hakkı yenmemiştir
Geceler şairlerin yorganı
Sabahı getirecek mısralar henüz söylenmemiştir
Ağır ağır çöker ovaya gece
Yıldızlar karanlıktan saklanır

Selam sana Antakya, ezele bakan şehir
Tarihten ders çıkarıp, ebede akan şehir
Atılan onca taşa hüküm verip, sabırla
Eceli mağlup eden dört adamı hatırla
Önce Yahya ve Yunus sana nazar bıraktı
İki ırmaktı onlar, hasta kalbine aktı

Bugün evden çıkarken
Kızlarına bir hatıranı anlat, oğluna masal
Bugün evden çıkarken, eşinden helallik al
Birazdan çözülecek kırk senelik bilmece
Çıkınca ardına bakma
Gidişini süslemeye bu kadar gönüllüyken gece

GİRDABINA DÜŞME CESARETİMİN

Yüküm ağır gelir yetmiş tilkiye
Bölünmüş toprağım aslan kürküdür
Sanma kuzgunlara etim hediye
Teslim olmak bize yasak türküdür

BİRİNCİ SİTEM

Her türlüsü gurbetin, tarafımca denendi
Yüzümün çizgilerinde,
Takvimlerin yolsuzluğu belgelendi
Gurbetti, nereye gitsem

Umut Kale’nin burcunda, bir Beyaz Kartal uçar.
Mavi sayfada beyaz mühür,
Ak kanatta gök yazgı…
Çiçek açar süzüldüğü yamaçlar.
Onu görmek için uzar da uzar,
Başı bulutlara değen ağaçlar.