Seni unutmak değil,kalbimi yok saymaktır yaptığım ayıp
O yoksa, kalbim de yoktur sayıp
Çare midir? çıksa göğsümden,olsa da sonsuza dek kayıp
Unutmasa her zerresi bedenimin seni sayıklayıp
Tarifi yok kendime bile sana olan aşkımın
Bilemedim hatta seni ne kadar sevdiğimi
Lisanım yenik,şiirim sönük,yüreğim küçük kaldı sevdana
Hiç bilmemişim bildiğimi sandığım aşk hususunda
Agaca gidiyor içimdeki aşkın
Fidan iken
Ki öncesi küçük bir tohumdu
Etten boş odama
Davetsiz düşen
Birgün bir saadet korusunda,ince beyaz mermer taştan
Senin için üzgünüm zalim! . artik çikmam ki baştan
Bir kapı ki hep kendinden kaçışa verir istikamet
Doğru değil bu firar bu koşu,değil hayra alamet
Kendinden bilme! şeytanla dostluktan bu soluk,bu kuvvet ve de cesaret
Bir kapı seç ki özüne tevcih..koşma! yürüsen de selamet.
Seni sevdiğimi bildiğini biliyorum bilmesine
Peki sende benim bildiğimi benden gizlemesene
Ben seni içimden silmeyi denedim denemesine
lakin sende bile yok O silgi seni gönlümden silecek
Hadi sen de bunu söyle gel! çekinmeden mertçesine
Hiç Kızkulesinden baktın mı kıyıya
Hiç açıldın mı sandalla Boğazına
Bir kez olsun oltanı salmadın mı suyuna
Secdeye varmadıklarının sayısı hala daha mı çok camilerinin
Sesin de mi yankılanmadı daha Sarnıc’ta
Çamlıca’danda mı bakmadın aşağıya şöyle bir
Yapılan iyiliğin değeri kime yaptığınıza bağlıdır
İyilik bir lütuftur lakin bazende iyiliği kabul eden size lütuftur..
Öyle insanlar vardır ki! sadece adam gibi adamların yardımını kabul ederler..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!