Şehadet kanlı ellerden sıçrar ölümlü hayata
Ölümsüzlük verir ulaştığına
Şehadet, bir mermiyle hasıl olur hayatta
Şeref ihsan eyler ulaştığına
görüyorum
avutmakla çürüyor zaman
insan sığınıyor mutlu yalanlara
kendini kandırma ustası oluyor herkes
uyku, beynimde obruklar açıyor
kalbime kadar indiriyor acı denen ne varsa
bir gece, vaktini harcarken apansız
merâkım mazûrdur senin lisanınca
kırgın hülyalar yokuşunu aşarken
umutlar tepesinden ayrılma
bana görün, beni anla, benimle ağla
seni köşe bucak kuşatana yüreğim de
yazmak
yüreğimin ipine asılan
çarelerden biriyse
tüm yalnızların sesi
cemolur satırlarımda
edebi yasaklar saatinde
kurtulamadım,
yazmanın fıtratından
bahar kucaklamaları
gülüşleri taptaze kılarken
meskenimi yalnızlık bilmeliydim
ruhum sükût edemezdi bir deli ihanet karşısında
kalbimin dağlarına tırmanan sevda
beni sıyrık bir akılla ayır dünyadan
ey hisler diyarının süsü
ölüp ölüp bırakma beni yalnız
kaç defadır tıkanır idrakım
satırbaşı aradığım acım mı yoksa
ruhum bileylidir düşmanıma
sevda diye bildiğim cellada direndim
ölümlü susmalardan dirilirken yüreğim
söz kuşanır dört yanımı
herkes anlayacaktır ağrısını kalbimin
ben kaybetmedim zamanın namlusunda,
aklımın ders çalışmakta olmadığı belliydi
okumayı sevdiğimse aşikâr
öğrenmek kadar öğretmek istediğimin bilincinde
hiç bu kadar sarih olmamış cümlelere
bir yenisini eklemenin getirdiği
yürek cümbüşü saatlerde
ölecek olduğumu unutuyor olmanın
beni acılara hapsettiği
yazmaya mecâlsiz bir direniş bu
hayır hayır beklenmezdir hakikat
ansızın manâlâr sarar gökyüzünü
ve yanıldım sanrımla
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!