Dilimden dökülmeyen şiirimdi.
Hiç bir notaya dökülmemiş şarkı sözlerimdi...
En güzel hikayemdi...
Gözleri evreni aydınlatan yıldızlar gibiydi...
Kokusu baharın müjdecisiydi.
Gitti ve gitti...
Son gecemizdi bizim.
Çaresizdik…
Sürükledi hayallerimi gecenin zifiri karanlığına…
Onda olan kokumun bile altında ezildi…
Beni karanlığa gömmesi yetmiyormuş gibi ayağıma prangalarda vurmuştu…
Ordan uzaklaşırken bile ayaksesleri yüreğime çivi çakması gibiydi…
Paramparça edilmiş hayallerle
yaşıyorum seni,
Uzat ellerini Buke,
Çek beni karanlığından,
Sar beni yeniden, ısıt yüreğimi.
Umudum ol, Buke.
Evet güneşe de hayrandım..
Her gün doğmasını bekledim.
Sırf gün ışığı olsun gözlerine daha iyi bakıp,
içinde hayallere dalayım diye.
Evet
Yakma hayallerimi,
Acıtma kanayan yüreğimi,
Acı serpme yüreğime…
illa bişey yapmak mı? istiyorsun…
Sessizliğe bürünmüş bedenime,
isyan eden;
Gönül yağmurumdur.
Unutmaki;
Korku,
Aşkın düşmanıdır…
Gördüğüm ilk günden beri
Gözlerin, bir başka güzel.
Mahrum etme beni ey güzel.
Gülüşün, umut dolu
her zaman bir başka güzel
Yalnızlığı hissettiren geceydi.
Gözlerimi çabucak yumsam,
Biter sandığım acılar vardı.
Bir kısır döngüydü bu hayat.
Her gecenin sabahı olduğu gibi,
Sabahın akşamı vardı.
Yaşama sebebiydi sendeki hayallerim.
Sevdaydı.
Bahardı, gülüşün bana
Sevdandı Uykularıma anlam katan.
Beynime rest çeken gözlerin,
Pranga vurmuş yüreğime,
Gel etme
Sende yüreğim baharla açan çiçekler gibiydi...
Sensizlikle sınama gözlerimi
Gel etme
Sonbaharı yaşatma hayallerimde
Umutlarıma halisünasyonlar düşürme..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!