1986 yilinda Diyarbakir’da dogdu, ilk ve Ortaögrenimini Diyarbakır'da, yükseköğrenimini Ege Üniversitesinde tamamladı. Yasadigi cografyanin duyarliligi ve halk kaynagindaki sesini hiç yitirmeden, içtenlik, yalinlik ve akici bir söyleyisin egemen oldugu; ask, doga sevgisi, geçmis, ölüm, özlem, yalnizlik, yasama sevinci gibi izleklerin islendigi siirlerinde sairanelikten ve siirsellikten vazgeçmedi. Kusursuz bir kurguyla özgün, tutkulu, müthis ezgili siirler yazmaya devam ediyor..
Eserleri
Oyy sevdiceğim.
Söylenmezim.
Bilinmezim.
Kim bilir hangi bağın nazlı çiçeğisin.
Gözleri karam.
Gönül yaram.
Sevda sızım.
Şiir sızım.
Ellerin, Dicle nehri,
Ben Hevsel bahçeleri.
Beklemek nasıl bir fiil.?
Bir kere dokunsam amin derim.
Meryem ana dağında.
Bilmem kaçıncı asırdayım.
Kerbela da Hüseyin olur.
Susarım gözlerine bütün aksamların nezaketinde.
Bütün soylu muhabbetlerde,
Seni anlatırım şiirce.
Anlatırım yine de hüznü ve sevdayı.
Biliyorum hiçbir dinde yerim yok.
Olsun.!
Nasıl imanı gevreye sevmişim seni.
Bir şiir okumak güzel,
Birde seni sevmek.
Şimdi bütün şiirler eksik.
Şarkılar yarım.
Ekmekler bayat.
Bir sızıdır içimdeki bu bosluk.
Şimdi çık gel.
Ömrümün geri kalan baharı ol.
Sana açsın tomurcuklarım.
Seninle hayat bulsun, dökülen yapraklarım.
Gülüşün mesela.
Dünyanın bütün papatyalarına beşik,
Benim gülüşlerime eşik olsun.
He canım.
"Bir yanımız bahar bahçe" diyordu Kayaların Ahmeti.
Hele sabır.
Gülüşünden, gülüşünden öperim kadın.
HüseyinOruç
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!