Hüseyin Oruç Şiirleri - Şair Hüseyin Oruç

İnsan, ara sıra kendini yüksek yerlerden
aşağı bırakmalı,
Göğe doğru küfür etmeli,
Köpeklere bakıp ağlamalı,
Saat gece üçlerde sevişmeli.
Bunlardan arta kalan zamanlarda da ölmeli.

Böyle en sıcağından bir çay ısmarlasan
bana,
Sıvası dökülmüş balkonun duvarına
yaslanıp,
Gözlerin mavisine karşı yudumlasam
çayımı.

Şimdi zeytin karası gözlerine baksam,
Aşık olur muyum yine sana.?
Ya da yalnız kalacağımı bile bile sana gönül versem,
Neden bu gönül senden vazgeçmiyor, vazgeçemiyor.
Oysa kaç defa kapı eşiklerinde unuttun beni.
Kaç defa selamsız, sabahsız gittin benden.

Şimdi burada değilsin ya hani,
Sırf bu nedenden dolayı
Şimdi burada olmalısın...
Gel.!!
Bahanelere muhtaç etme beni,
Belki bende unuttuğun fikirlerin,

Merhaba.! 
Sesine, bakışına, yüreğine, en çokta öpülesi gülüşüne aşık olduğum
kadın.
Biliyor musun?
Bugün sabah ilk işim seni tekrardan sevmek oldu.
Üşenmedim hiç, tekrar tekrar aşık oldum sana..

Ne olursa olsun,
Bir noktada bana hayat verdin.
Sen hayatıma girdikten sonra,
Hiç asılmayan, sürekli gülen bir yüzüm ve sıcacık ellerim oldu. (Ellerimi ısıttın)
Sen hayatıma girdiğinde, bütün dualarımın kabul olduğuna kanıt oldun.
Seni üzdüğüm zamanlar oldu, (bu beni kahrediyor)

Yolunu kaybetmemişti içimde ki çocuk,
Her yeni gün umut doluydu,
Bütün renkler maviydi,
Sonu mutlu biten masallar büyütürdüm
avuçlarımda,
Ceplerime kadar yaşamı taşırdım,

Sen kadın olan !..
Anlamı ve aşkı yaratan,
Şimdi bir yürüyüşteyiz ,birazdan düşlerimi toplayıp zamana akacağım.
Yeniden ve daha güzel görünsünler diye senin sûretinle yıkayacağım,
Sonra saçlarının her bir teline bir tek benim bildiğim bir lûgatla bir yazı yazacağım.
Saçların Târâ saçların !..

Olmadığın gecelerde oturuyorum camın önüne,
Bir elimde kahve, bir elimde sigara.
Sen yokken hava genelde öfkeli oluyor.
Esmer bulutlar kuşatıyor gökyüzünü,
Bir türlü açık vermiyor.
Tek bir yıldız kalmıyor gökyüzünde,

Sen gidince daha çok anladım değerini,
Yokluğunun ne denli soğuk olduğunu,
Merak edilmenin kıymetini,
Seni seviyorum cümlesinin altında yatan,
Sevgiden çok daha büyük olan o manayı.
Sana sarılmanın verdiği güveni,