bir nedeni olmalı
taşan denizin
kabına sığmayan alevlerin
dünya ile güneş arasındaki ilişkinin
gökyüzündeki sükunet
ve milyonlarca yılın dinginliği
İstanbul'da gökyüzü
minarelerin deldiği
cayır,cayır ateşten
yıldızların düştüğü
İstanbul'da
kayıp sevgiler
bu aşk hüzün veriyor artık
çıkar üstünden at beni
çektim sözcüklerimi
bir bıçak gibi
batar ve öldürür belki
gecenin sesliğini bozan soluğundur
soluğun karanlıkta bir nokta
yolcuyum gitmek isteyen
bir bahardan başka bahara
yeşile katılan hilesin
son mavisin mordan önce
denizlerden kalan
göğün yansıdığı
bir yapraksın sen
son gördüğüm ilkbaharda
bir elma düştüyse daldan
bir kuş uçtuysa ağaçtan
ağlama küçük
ama ağlamalısın
düşmeyen elmaya
uçamayan kuşa
ay karıldı ekmeğime
ne sana sözüm var
ne gözümde sen
kaçmak isterdim yüreğinden
bir an önce
aşktan sözcükleri çıkar
geriye sevgi kalır
bir düş gibi yenilenmek istersin her gece
ağrıyan organların kalmasın diye
hüznü cebinden çıkarmadan yaşa
rüzgar belki seni uçuracak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!