DÜŞ
Gökkubbeden yere düştü üç elma
Kısmet bu ya nasibime taş çıktı
Dediler ki bas göğsüne daralma
Razı oldum kurusuna yaş çıktı
DÜŞMAN
Ben bu aşkla bilmem ki neye derman olurum
Ateşlerin elinde suya ferman olurum
Kalırsan ellerinde daim kirman olurum
Gidersen dağılırım karman çorman olurum
EKSİK
Karmaşa içindeyim kendi halimde
Neşe mi hüzün mü bilmem ne doldum
Bütün her şey tamam iken elimde
Sanırım bir yerde ben eksik kaldım
Elalem
Kimsenin tavuğuna kış’ım yok benim,
Yarışla koşuşla işim yok benim,
Yaban sofrasında dişim yok benim,
Ben kendi nasibimi yerim, içerim.
Elektrik
Bugün yok yazın beni
Kendime gelemeyeceğim
Hatta
Konuşanlar listesinden
Silin adımı
Esir
Çağırdım vefasız duymadın beni,
Çağrıma uyup da saymadın beni,
Alıp da karşına koymadın beni,
Sensiz vakitlere esir bıraktın.
EŞREF VAKTİ
Herkes içemez suyunu
Bizim gönül kâsemizin
Önce bilecek huyunu
Derdimizin tasamızın
Etme
“Etme !” dedim ya sana “etme böyle sevdiğim.”
İncitirsin gönlünü hep boynunu bükersin,
Öyle karar verilmez, olmaz öyle sevdiğim
Pişman olursun sonra, çok gözyaşı dökersin.
EYLÜL
Ne derdi var kim bilir benim ile Eylül'ün
Gecemi gündüz eder gündüzüm gece gibi
Yaralı bülbülüyüm sanki kayıp bir gülün
Bilmem neden böyleyim bilmem bilmece gibi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!