Hüseyin Küçükbaş Şiirleri - Şair Hüseyin ...

Küçücük yüreğimle aşık oldum sana İstanbul’um.
Hakkında söylenilenlerin tılsımıyla
Yavaş yavaş,
Henüz seni görmemiş çocuklar gibi,
Nefes nefes aşık oldum.
Hep seni anlatırdı bilenler.

DAYNAMIYORUM

Sensizliğin tekbir anına,
yokluğunun ağrılarına, dayanamıyorum.
Gözlerine baksam, güzelliğine,
bakamasam pişmalığına dayanamıyorum.

Yüreğime bir taş bağlayıp deryalara salmış yar!
Hayatımda elleri, yanaklarında teselli buseleri var.
Gidip al yanaklarından kendimi seyretsem.
Ecele sebep de olsa son isteğim var.
Biliyorum, bu şiir bu gecenin değil,
Sıcak yaz akşamlarının içki değil de

geceler karanlık,
odam mahpushane, dünya volta mekânı,
ne zaman gelir tahliye kararım?
ya da idam?
benim tahliyem senin mahkûmiyetin mi?
bilmem lazım.

Kâğıt düşünceli,
Kızsak, bağırsak ya da sarılıp ağlasak!
Kalem şaşırmış,
Hüznü mü, hasreti mi, yoksa sevdayı mı yazsak!
Zihin düşünceli,
Bu sevdayı sarayda mı, zindan da mı ağırlasak!

Ne acelesi var rüzgârın?
Sevdiğine mi koşuyor!
Ay ışığı dalgalardan
Gözlerine mi yansıyor?
Geceleri etrafımda sorular
Gündüzleri cevaplar dolaşıyor!

Artık kimseyi sevemem senden başka
Hatta kendi mi bile…
Zira yüreğimi söküp bıraktım,
Orda bir kahve köşesinde.
Ne seni bulur,
Ne de kendini ben gelene kadar.

Bir bataklık mı aşk?
Çabaladıkça batıyor muyum?
Sol cebimdeki gömleğimin!
Kan mı, yürek mi, yoksa kor mu?
Yaktığın bu ateşin, dumanı olsun seni yakmıyor mu?

Sevdiğim seni saklarsın.
Bakışlarını, gülüşlerini, gülen gözlerini saklarsın.
Hepsini alırsın benden yavaş yavaş hissettirmeden.
Ama hayallerimi, düşlerimi alabilir misin benden?
Çıra gibi yakabilir misin göz yaşlarımı?
Cevaplaya bilir misin biriken soruları bir bir.

Yokluğumu paylaştığım geceleri,
Dertlerimi bıraktığım sahilleri,
Beraberliğimizi gören yerlere gidiyorum şimdi.
Hızlı değil adımlarım.
Yalnız yaşamak için seni son kez,
Adım adım terk ediyorum bu şehrin sokaklarını.