Sağlıkçıyım
Ben annemin yanan bağrı, babamın çaresizliğiyim
Ben yıldızları kurşun, Ay'ı koca bir bomba gibi görüp, güneşin doğuşunu bekleyen bir çiçek
Ben başımdaki kanın gövdeme akıp kanatlarıma can olan gökyüzünde bir melek
Ben günlerin geçişini, parmakları ile sayıp sayı öğrenen, gecenin ne kadar sürdüğünü , zamanın farkını kuyudaki yusuf gibi öğrendim
Bana gece ecel, gündüz ise kefen oldu
Karanlık ve kasvet içinde gün ışığının görünmediği uzun bir geceydi dünya
Toprağın zemheri ve zifiri haline, elleriyle gömülürdü vicdanlar
Sefâydı, zillete hizmetçi olana dünya
Boyunlara zincir, kalplere yeis vurulmuş
Güneşten bihaberdi karanlığı sonsuz bilenler
Gündüz kan , gece sarhoştu dünya
Birinin varlığı ile yokluğu ne garip bir duygu
Alışılır hem yokluğuna hem varlığına
Bir acı saplar yokluğunda, kursağın tıkanır
Ama bilmez bunu varlığı devam edenin
Mizanımdır benim hayatımda
Bugün çiçeklerimi suladım, her birisine kabı alacak kadar su bıraktım.
Aslında hepsinin kapasitesine göre kabı ben seçtim
Hepsini ekerek büyüttüm
Birileri büyüdü birileri kurudu
Hepsini anlayamadım çünkü
Sanırım sadece beni anlayanlar büyüdü sadece
İpektten bir kök, taşı delipte geçer yola düşünce
Güz gelir yaprağı sarartıp düşürür yere
Kömürleşmiş bir kalpte çiçek bahçesi açar
Eyisle karanlıklara düşen şehirlere çocuk sesleri yükselir
Yağmur damla damla akar yeryüzüne
Gök yüzü yedi rengini alır güneş çıkınca🌹
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!