Hüseyin Kara 1 Şiirleri - Şair Hüseyin K ...

Osmanli'nin son donemlerine.
Cayeli Asiklar Deresi'nden.
Cok derin alimler yetismisti.
Todinli Mehmedali Efendi vardi ki,
Cok mukallit biriydi.
Babasida olsa sozunu esirgemezdi.

Tika basa doldurdum heybelere mazimi.
Doya doya yasadim hem kisimi yazimi.
Bir omur torpulendi birakmadim azimi.
Duygulari isledim notalara sazimla.

Hazanlari unutup bahara ozlem duydum.

Bir solukta cekersin gurbetin acisini.
Iliklerine isler cekersin sancisini.
Bir amacin olmali neden geldim gurbete.
Unutma sen yolcusun bos ver git hancisini.

Isin eri olup olmali arif.
Arif olan bilir gerekmez tarif.
Duygulu insanlar her daim zarif.
Egitim isini gorur maarif.
Dil ile tarifim sigmaz lisana.

Bam diyor.
Babam demiyor.
Nasıl desin?
Ne babalar gördük.
Süleyman baba mı dersin.
Evren baba mı dersin.

Gunesime golge dusurme gayri.
Kaderde tasada neyimiz ayri.
Erdeminden yoksun olmazki hayri.
Cik cikabiliyor isen dik bayri
Dunya'nin cilesi biter mi sandin?

İnsanoğlu hilebaz kimse bilmez fendini.
Kime iyilik yapsan ondan sakın kendini.
Bedenine sahip ol gel yıktırma bendini.
Gördünkü hilebazdır yakın tutma kendini.
Yerinde darbimesel ektiğini biçersin

Gele

Avucladim yasami.
Bekliyorum aksami
Yari omru gecirdim.
Dile kolay saka mi?

Ey! Ulkemin degerli aydinlari.
Gunaydin.
Gunaydin ki gunatdin.
Akademisyenler,kariyer sahipleri.
Daha uyuyor musunuz?
Uyanin yahu! uyanin.

Kirpiginden su zerreleri dokunurken yanagina.
Huzun birakiyor gonul pinarlarima.
Her dakika seni soluyorum vefasiz.
Resmini ciziyorum kirik aynalara.
Nabzim gozlerinin nefesine takili vicdansiz.
Sonsuzluk umutlari gicirdiyor kulaklarimda.