Her zaman kadere isyan ettiğimde,
Üzüntüm insanlara değil, gelip geçen günlere,
Sanmayın ölümden korkum var benim,
Eceli bile sizden daha çok özledim.
Yaşamak güzel ama paylaşırken,
İnsanlar arasında konuşup kaynaşırken,
Ne zaman olacak diye sormayın lütfen.
Kimbilir ne kadar sürecek bu hayat,
ALLAH'ım beni öldür ve tekrar yarat.
Nasıl yaşarım, günlerim karanlık geçerken,
Dünyamda hergün çileler yaşarken,
Ecel belki olur bir kurtuluş,
Mezarlıkta olur bana yeniden doğuş,
İşte benim hayatım, benim kaderim,
Razıyım ölüme bile, yeterki bitsin bu dertlerim.
Kayıt Tarihi : 26.10.2003 12:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!