Yar yar
Sen bilirsin gökyüzünde çıkan o bulutları yar yar
O şudur duman gibi toz gibi sis olup yükseliyor yar yar yar
Yan rahmet oldu tabiata yar yar yar
Sen bizimsin ilahîmız affedersin bizi yar yar yar
Yaş kemale eriyor giden bizden gidiyor,
Hiç umurumda değil ki kalbim ona eriyor,
Işığın sahibi o karanlığında o,
Bak akıllı olalım la ömür gelip gidiyor.
Gafuldaki dikenler bak hacmini aşıyor,
Niyetlisin bu genç yaşta
Senin için çok sevindim bu genç yaşta,
Anneciğin yemek yapmış eli aşta
Ezan oldu sofra sermiş gözü yaşta.
Ana nedir bilenlere,
Yeğenim Bilal’e
İlk ezanı okuyanı unutamayız
Bilal siz lokmayı yutkunamayız
Toprakta cevher göklerde ayız
Hakkı unutmayan Bilalimdeyiz
Kimsenin gittiği yok bakarken yıldızlardan
Bence herkes hayatta duruyorlar ayakta
Dimdik duran kalplere kim ne yapar bak hele
Görüşler kalpten olsun göreceksin sen hele
Kim demiş şu hayat bitecekmiştir bir gün
Yönetemeyen yöneticiler
Bu akşam İstanbul’dayım Sabiha gökçen de
Binlerce insan var İçhatlar içerisinde
Üç kata bir tuvalet düşüyor bu beyinlerde
Yapacak bir şeyler yok mu milletin dediği devlet nerede
YUSUF
Mahpuslar da yatıyorum,
Işıklardan kaçıyorum,
Yıllar oldu yatıyorum,
Hidayete bakıyorum.
Yüzde yüzü bulamazsın
Çorabınla yatamazsın
Hayat yatmakla ibaret
Diyenlerle olamazsın
Biz olduk mu iyi insan
Dinlersen zalimi koltuktaki cefayı,
Çıkardılar hep o yoldan gittiler hep o yoldan,
Nefis karnı doydu mu ? Azgın boğa oldu mu ?
Kuran süslük oldu mu herkes çıkar bu yoldan.
Belçikalı diyor ki dinle beni arkadaş,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!