Uzattım ayaklarımı, ıssız çiçek, sonsuz çimen
Kelebeklerim geçiyor başucumdan
Bitmişim ve başlamadan yeni seneye
İşte çocuklarım bahar ve zaman
Öyle güzel su sesi ve ölümlü dünya
Öyle güzelsin hayalimde, tamam
İKİNDİ ESKİMELERİ
[Çarmıha mısralar astım
Sen beni çarmıha...
Gittin
Çarmıh kırıldı
Beni vurup öldürdüler]
Son yaz, iki bin on dokuz, yirmi bir kasım
En az otuz iki eğitimciydik
Ömür gibi uzayıp giden bir patika yoldan
Yürüdük, ormanın kalbinden geçtik
Güneşin güldüğü bu öğle vakti
Güz sermiş eteğini mutluluktan
Bir sokağa girer gibi
Başlar yeni gün
Nesi varsa pencereden görülür
Biraz hüzün, biraz düğün
Biraz da kanı kaynar
İçi bulanık, dışı düzgün
Tarihi kediler korur, çünkü kediler
Ateş yakmayı bilmezler
Ve hüzünlenmezler bizim gibi
Viran olmuş bir konağı görünce
Sarayları, camileri ve ardıç ağaçlarını
sahiplenirler, ayırt etmezler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!