Hüseyin'i Söyler Şiiri - Ahmet Öztürk 3

Hak Teâlâ vahiy kıldı arıya,
Çiçek çiçek ol esrarı arıya.
Dönüştü hasretten rengi sarıya;
Ballar Hüseyin'i, söyler aşk ile.

Mukaddes sevdaya meftun gönüller,
Seher vakti öten Şeyda bülbüller,
Mor menekşe, çiğdem, lale, sümbüller;
Güller Hüseyin'i, söyler aşk ile.

Yar kokusu kutlu emanet taşır.
Nazar kılar hak katına ulaşır.
Yedi iklim, beş kıtayı dolaşır.
Yeller Hüseyin'i, söyler aşk ile

Rahmetle yeşeren ümmet bağından,
Gönül yaylasından, sine dağından,
Bir yağmur sonrası gök kuşağından;
Allar Hüseyin'i, söyler aşk ile.

İsmi azam zikri okur ‘'hu'' diye,
Zulme boyun eğmez,'' kavgam bu'' diye,
Kerbela çölleri, sunmaz su diye;
Seller Hüseyin'i, söyler aşk ile.

Hünkar Hacı Bektaş, yaktı çerağı.
Üstat Haydar Baba, kurdu otağı.
Çağırır ikrara, zamanı çağı;
Diller Hüseyin'i, söyler aşk ile.

Ozan Hadim coşmuş, esrarı söyler.
On iki imama, muhabbet eyler.
Esirler, gedalar, köleler, beyler;
Kullar Hüseyin'i, söyler aşk ile.