Ağzından çıkanların esiri olmadan
İnsanın, şerefidir ağzındaki mahpus.
Ömür defterinin yaprakları dolmadan
Bir hikaye karalamak insana mahsus.
Edebiyle sükûtu harmanlayanların
Âlem içinde âlem,
Dipten yukarı akış.
Ne kelâm ne de kalem;
Akışın özü bakış!
Nerde ulvî seyrangâh;
Ömür nehir, akar gider.
"İnsan nedir?" , "Hâlik ne der?"
Soran bilir, bilen sorar.
Cevap ölüm, cevap öte...
Varım, yoğum, bir şuurum.
"Biz garibiz, sarılalım."
Dedim, bana sarılmadı.
"Ben değildim, hiç olmadım.
Garip senin hayatındı.
Ben de gelip garip kaldım."
Dedi bana, darılmadım.
Hakikati bulan emin adam;
Yalnızlığına da aldırmadan,
Çekinmeyen onu haykırmaktan.
Herkes aldanıyorsa da yine
Sabit duran vardığı hükümde.
Ve göze batıp durduğu yerde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!