ÖZGEÇMİŞ
Gül çırpınır
Dönüşüne dünyayı
Sakınırken dikenden
Tükenip durmuş
Soruyorlar kim diye
Bıçağın ağzında
Tükenip durdum
Can içinde
Kanarken özgeçmiş
İnsanoğlu biriyim
Kim diye sormayın
Hüseyin Gül
DÖRTLÜK II
Şiir dağda kekik, dalda ğül kokar
Çağlayıp yürekten, gözümden akar
Yakılsam da yanmam, kim şiir yakar
Yazıyorum ama, sen gel bana sor
Öküzün boynuzunda dünya
Kuyruğunda sinekler
Koca dünya durmuş
Öküz dönüyor
Beyinleri yürekleri
CAN – KUŞKU UYANIR
Vurulmuş bir yanından
Vurulmuş
Yıkılmış diz üstüne
Yarası kan
BENİM Kİ
Ellerim
Öyle garip ki
Benim ki
Bulutları düş yaptım yağmurdan
ÖLÇÜSÜ YOK DUYGULARIN
Hani kaç arşın ederse
Katıla, katıla
Oynayıp gülmek
SABAHAIN ERKEN VAKTİ
Kaldırımı döven topukları
Sabahın erken vakti
Geçiyor çarşıdan
Tik-tak, tik-tak, tik-tak
ZOR VE KOLAY
Akıllı yada aptal
Fark etmez ne olduğun
Kötülük elinde
İstersen kolay iş
KRAL BENİM
Sevgi istiyorsan
Yanmak yakılmak için
Dolanma dünyayı boşuna
Güzeli sevenden sor
Dayatmışlar doğasına
Kadın olmak neymiş
Anasına kızına
Kahretmişler Türbanlım
Baharına - Yazına
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!