Hüseyin Gazi Göktepe Şiirleri - Şair Hüs ...

İstanbul halkalı, aşkı anımsatıyor
Geceme yorgan olan siyah saçlarını
İçtiğim her tütün seni anımsatıyor
Kurumuş, asırlık, çınar ağaçlarını

İstanbul halkalı aşkı anımsatıyor

Yine bir akşam, üzerimde sapsarı kandil yanacak
Dağlarında üzeri bürünmüş sarılığa
Bu vakitlerde minareler haykıracak
Çağırmak  için vardan öte varlığa

Öyle bir haykırışki, bütün seslerden latif

Semtinden geçtim bugün
Heryer sen kokuyordu
Pencerende asya gün
Kurumaya yüz tutuyordu

Yapraklarını okşayaydın gün ağarınca

Yüzün ay gibi, belin şiir gibi ince
Hele utangaç bakışların aklıma gelince
Yemekten içmekten kesiliyor insan
Böylesine sevince

Ayyüzlüm kaçırma gözlerini benden

Üzerimde zırh gibi ölüm ağırılığı
Aşk! neydi bu acelen ?
Ziyan vermez yarasanın sağırlığı
Yolunu bulacak muhtemelen

Hasretki; ciğerimde tütün yaprağı

Gece on iki, sigaramın son fırtını içiyorum
Balkon kapısı aralıklı, teras katın tıkırtısını işitiyorum
Anlaşamadım, ayrıldım işten
Tam beş yıl geçmiş, Istanbula gidişten

Gece on iki, bu saatten sonra başlıyor hayatım

Alaca karanlığı hiç sevmem. Ya zifiri karanlık olmalı ya aydınlık her yer
Acıyı tadınca insan en derinden tatmalıki
Acılar dinince mutluluğu her bir zerresinde
hissetsin
Öyle yaşamalı ki insan, gülünce gökyüzü aydınlansın
Öyle ağlamalıki, hava bozmalı birden da

Bu sana yazdığım son mektup
Gözlerim doluyor masa başında
Kalbimse yanıp sönmeleri oynuyor
Inanki, ellerim titriyor birazda.
Çocuklar parkta oyun oynuyorlar
Mahmur gözlerim eksik üzerinde.

Ölü Bedenler

Her varlığın özünde bulunan toprak
O gün ölü bedenlerden çisil çisil akacak
Gözlerimi şenlendiren yeşil yaprak
O gün od olup gözlerimi yakacak

Akşam vakti bir sigara yaktım...
Sevmediğim şarkılar dostum oldu.
Hafiften yağmur yağıyordu...
Yoksa tanrı dağlarında, meleklermi ağlıyordu?