İçten bir sarılma beklersin ondan
Aynı sıra da yanyana gelince
Baharatın da aynı yaprağın da
Aynı sihirli elden karılmışsın
O paçalarını geri kıvırmış
Sen yaprak dökmeyen çiçek
Bana kırk satırı seçtirmiş
Bir adaletsin.
Sen öyle, tek nefeste verilecek
Bir kadın değilsin.
Bak,yine bildiğini okuyorsun
Pembe panjurlu mavi gözlerinle
Karşıdan karşıya geçiriyorsun
Sayfa sayfa birikmiş hayalleri
Bak, yine bildiğini okuyorsun
Bu bahar yeni başladım uçmaya
Kovan'dan dışarı ilk kez çıktım
Ne kadar güzel olduğunu gördüm
Göze alabildiğim kadar seni
Diz boyu kar olsam o bahar olur
Tutar elimden beraber yürürüz
Kırlar yeşerir papatyalar açar
Durmayız bir mevsim de kalmış gibi
Küçük bir köy olsam o şehir olur
Çöllere atılmış gibi
hissettiriyorsun insanı
Günler geçmiş ama hala
Susuzluktan ölmemiş gibi
Insanın dudaklarını kurutuyorsun
Bensiz (o)
Alev gibi
Belki Güneşten biraz ufak
Aile boyu değil ama,
Kağıtta kalemde
Adını yazdığım şiirler yaktı,,,
Sen
Emin adımları olan
Yılmaz bir alfabesin
Seni öğrenen
Senin gibi yazar
Senin gibi okur.
Sana olan hislerimi
Yok etmeden önce
Anlamak istedin mi?
Ya da öylece
Hiç hatırlamadığın
O Yaramaz
O şimdi bahar da bir akşam üstü
Güzelliğini bardağa yansıtmış
Şekersiz çayını yudumlamakta
O şimdi yeşil elbisesini giymiş
Sanki tuba ağacının yaprağı




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!