Söndürme yüreğindeki
Işığı a şair.
Bir gören olur.
Gören olurda
Işığa ' buyur ' gelen olur.
Aylardan Ağustos’tu
Çıplak lambanın etrafında binlerce sivri dönüp duruyordu..
Sahipsiz kağıtlarda mısralar ağlıyordu
Saat 3 tü kilisenin çanları vuruyordu.
Kızıl saçları ortadan ikiye dökülmüş üstübaşı perişan bir mahkum yürüyordu.
Halk arkasından sen piçin tekisin diye bağırıyordu...
İki Mezar Taşı
'Ardıç ağacı; ancak ardıç kuşunun - ardıç tohumunu yutması ve tohumun
kuşun midesindeki enzimlerle birleşmesi sonucunda, dışkısının düştüğü
Benim her şeyin ölçüsü
Bazen yanlışım bazen doğru
önemli olan
Terazimin kimin elinde olduğu
Unutulmus Ask destanlari-Elif ile Hüseyin Destanindan
-Bir zamanlar Kizilirmak-
Öldükten sonra
Aradan yüz yil geçmis
Zuhal yildizina yükselen ruhlari
Bir varmis bir yokmus
Anadolunun güzel bir kasabasinda
Altı üvey kardesiyle birlikte yasayan
Genç yakisikli bir delikanli varmis.
Herkes Onu kasabasinda Neyzen diye bilirmis,
Hep iyi şeyler düşündüm
Hep iyiyi düşledim
Türküler fısıldadım dostlarımın kulaklarına.
Aşk sözleri sevdalandıklarıma.
Kazalar savaşlar ölümler cinayetler arasında
İnsan yaşlandıkça
Öfke duyuyor her yeni doğan güne
Denize nazır banklarda
Değişen yüzlere
Sarmaş dolaş çiftlere
Ve Camii avlusundaki güvercinlere
Hani üfler sebebimi esen yeller inler nidalarla
Hep üveydir sevda eksik yeşerir içimde nasıllarla
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!