Ben seninleyim;
Sabahı bekleyen güneş gibi,
Yağmuru sürükleyen bir bulut misali.
Gecelerimi süsleyen yıldız ve ay gibi,
Tıpkı hükmünü giyinen bir mahkumun son isteği.
Yalnızlar kaldırımında adım adım yürüyorum.
Hıçkırıklar birbirine giriyor; tüm suretlerde gözyaşı…
Birden bastırıyor gidenlerin ardından söz yağmuru.
Az önceki hasret dolu bakışlar yerini nefrete bırakıyordu.
Yürüyorum, ilerledikçe boğuluyorum.
Sokak lambaları birer birer üstüme geliyor.
Koştukça kalabalık artıyor, kendimi kaybediyorum.
Yürüdükçe görüyorum,
Duvarlarda anılarım kapalı gişe.
Dört bir yandan aynı ses: değmezmiş ona.
Peki söyleyin, neden acı çekiyorum?
Ruhum alev alev.
Daha ölmeden yaşadım cehennemi gözlerinde.
Kurtulmak imkansız, sana dokunup yandıkça teninde.
Bin günah seni sevmek, ama karşı koymak mümkün müdür yüreğimde?
Kimsesiz bedenim alev alev
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!