Acarköyün muhtarıydın,
Yalnızlığın diyarıydın,
Zekiydin çok akıllıydın
Benim güzel dayıcığım.
Dünya alem bildi seni,
Bilen bildi değerini,
Kim alır senin yerini
Benim güzel dayıcığım.
Her ortama sen uyurdun,
Her taraftan sorulurdun,
Her derde deva bulurdun
Benim güzel dayıcığım.
Naçare çare olurdun,
Bikese yoldaş olurdun,
Halkın için yorulurdun
Benim güzel dayıcığım.
Az ama öz konuşurdun,
Konuşunca oturturdun,
Kaleyi içten vururdun
Benim güzel dayıcığım.
Çocukla çocuk olurdun,
Büyükle büyük olurdun,
İnsanla insan olurdun
Benim güzel dayıcığım.
Güzellikleri överdin,
Kötülükleri sezerdin,
Davaları sen çözerdin
Benim güzel dayıcığım.
İbrahim Akbaş
18 09 2010
Kayıt Tarihi : 27.9.2010 11:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!