Her damlayı tenimsiyordu bedenim!
Her damla bana düşmüyordu sanki!
Oysa ki her yağmurda ıslanmıştı tenim!
Düşen her parça kar tanesi tenimde erimişti!
We esen her poyraz tenimi çorak kılmıştı,
Ayaz, uçsuz, bucaksız, yarimden uzak, uzun, kara gecelerde!
bir şiir daha yazdırdın varlığına dair sewgilim!
gözleri sen duyan, kulakları sen gören! ..
burnu senin için yiyen, ağzı sen kokan koklayan!
teni yalnız biz diye dokunan!
*
birer cümlelik hakkımız varsa;
bırak bu hakkı biz sonuna kadar kullanalım sevgilim! ..
ve bu cümleler özünde iki kelimeden oluşsun!
ilkleri daima seni, diğerleri seviyorum olsun.
sonunda dünyalar mutluluktan bizim olsun!
...Güleceksin! diyordu yirminci y.y. dehası...
Sandalyenin önünde Konya Ovası gibi alabildiğine uzanan masa,
Çarşaf gibi sere serpe serilmiş kitaplar...
Karşımda siyah-beyaz mutlu bir resim...
Havalanmak üzere olan bir çift yusufcuk misali...
Muhtemelen bir konser öncesi tutkulu bir heyecan!
bu gece hoşlanmadığın o kadar çok şey yaptım kii...
anlatamam:(
son mesajımda derse bakıcam dedim yaa... bakamadımm...
yerimden kalkamicamı sölemiştim hani... kalkamadım...
sanki zaman durdu... durmuştu dediklerinle birlikte...
(herşeyime dairdir!)
sen gelişleri sevinç, gidişleri yüreğime hazan olan canım sevgilim!
sen gözlerinde arş-ı alaya ulaştığım,
her bakışımda imanımın bi kez daha tazelendiğini anladığım güzeller güzeli aşkım!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!