19Eylül 2005 de bir kaza sonucu vefat eden kardeşim için
Vücudun bulanmış al kızıl kana
Kıyılır mı mevlam böle bir cana
Sen verirdin taman öğüdü bana
Öğütleri bize sır oldu gardaş
Kardeşim Erdem CELİL'İN bana kardeşlerimle aramızda olan husumet dolayı gönderdiği
HÜSEYİN CELİL'e
DEME GALAN
Bu dünya kul değil, Allah yapısı
Mezar çukur değil, ahret kapısı
Sen sanma ki, eden nefsin kölesi
Ben dünya’ya tapan biri değilim.
Bülbülün avazı güle değil mi?
Dünya ahret muradına ermedim
Bu dünyadan ben bir lezzet almadım
Baharı bilmiyom yazı görmedim
Dört mevsimin dördü oldu güz bana
Acıya tahammül etmiyor yürek
Dünya gurbetinden ahret yurduna
Gelirse davetin geri çevirme
Her zaman açık koy kapının birin
Biranda vurup döküp devirme
Yanıyor içerim çıkmıyor duman
Bozulmuş insanlar ne kötü zaman
Vicdansız insanda bulunmaz iman
İmanlar içinde his kalmış bana
Hasretlik içimde bir çakır diken
Sensiz bu dünyanın yanmam derdine
Çare bulamadım kendi kendime
Yar düşürdün beni gönül bendine
Bu gönül çırasın yaksan ne olur
Aşkın benim kollarımı bağlıyor
Genç ömrümü gurbet elde yitirdim
Bugün yarın derken ömrü bitirdin
Ömür servetini böyle batırdım
Bari al, ölümü sılama götür
Teyzen, beni sana emanet etti
DAHA SANA DEMEM NAZLI YAR GALAN
Ben çok sevmiştim bilesin seni,
Daha sana demem nazlı yar galan,
Anladım gönülden sevmedin beni,
Daha sana demem nazlı yar galan…
VEFASIZ
Her gece girerdin benim düşüme,
Hiç baktınmı gözden akan yaşıma,
Bırakıpta gidermiydim işime,
Anladın mı bilmem beni vefasız…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!