Hüseyin çelik Şiiri - Ersin Çakmak

.
Tam dağılırken ben, gelirken bir enkaz haline,
Dostluğa, arkadaşlığa intihar gibi bakarken,
Seyrek sakallı bir genç tanıdım.

Gözleri bir derya kadar derin,
Kanı Eskişehir ayazı kadar serin,
Yüreği bir dağ gibi engin,
Bir genç tanıdım.

Kaderi kaderim oluverdi birden,
Yaşadıkları, yaşadıklarımın aynısı,
Hele bir yürüyüşü var,
Eski külhan beylerinin aynası.

Yanmış bir ömür kadar esmerdi teni,
Yeni dövülmüş çelik kadar sertti bedeni
Ellesem kusacak dolu yüreği,
Sallanmaya gelmez, doğru hep benliği.

Tam ölürken ben, yüreğimi verirken çakallara,
Sevgiye, aşka, dostluğa intihar gibi bakarken,
Ateş bakışlı bir genç tanıdım.

Elleri bir tetikçi kadar sıcak,
Bakışları bir hayal kadar uzak,
Sevişi ölüm kadar gerçek,
Bir genç tanıdım.

Tam yanarken ben yalnızlığıma, dağılırken boşluğa,
Ve kendime bile kızarken salakça,
Özde sözlü bir genç tanıdım.

Gülüşü bir sevgi kadar manalı,
Dostluğu çelik kadar sağlam,
Duruşu hayat kadar anlamlı,
Bir genç tanıdım.

Bu genci tanımamak delilik,
İşi gücü mertlik, iyilik,
Bir genç tanıdım ben kendimden çok,
Adı Hasan Hüseyin ÇELİK.